LESKOVAC

Na brdu Hisar u Leskovcu kopaju, asfaltiraju a najvaljena je i izgradnja restorana i “ostalih sadržaja” iako je Odlukom o utvrđivanju lokaliteta Hisar u Leskovcu za arheološko nalazište iz maja 2012. godine sve to zabranjeno.

U “uređenje” ovog veoma vrednog arheološkog nalazišta, koje bukvalno svedoći o čitavoj viševekovnoj istoriji Leskovcana, ulaže se značajan novac ali se pri tome uništavaju materijlni tragovi istorije ovog grada.

“Koga je briga”, rečenica je koja važi i za ovu situaciju.

Tako će veoma vredno arheološko nalazište, na kome su pronađene i dva predmeta u obliku igle izrađena od apsolutno čistog elementarnog gvožđa, bez prisustva bilo kojih drugih elemenata i tragova rđe a potiču iz 14. veka pre nove ere.

Kakve to veze ima kad je neko od tajkuna bliskih vlasti, a možda i neko iz same vlasti, rešio da otvori kafanu na vrh Hisara i u toj nameri mu se “malo” pomaže asfaltiranjem puta do vrha od para građana.

Pitanje kako će da se stiže do te kafane i “ostalih sadržaja” ako je kretanje automobilima po Hisaru zabranjeno je, pretpostavljamo, nebitno jer će ta zabrana već da se ukine.

A evo šta sve piše o tom dragocenom brdu, koje tako skorojevićki i bahato uništavaju, u rečenoj Odluci.

“Arheološko nalazište nalazi se u Leskovcu, na dominantnom i strateški važnom uzvišenju koje razdvaja dolinu reke Veternice od doline reke Jablanice. Arheološko nalazište zauzima površinu 22,26 hektara, na nadmorskoj visini 310 m. Istraživanja se izvode sa manjim prekidima od 1994. godine.
Arheološko nalazište je višeslojni lokalitet. Najstariji kulturni sloj pripada periodu mlađeg neolita (faza Vinča – Pločnik II). Utvrđen je horizont stanovanja i materijalna kultura iz perioda bakarnog, bronzanog (Slatina – Medijana i Brnjička kultura) i gvozdenog doba. U vreme bronzanog doba, naselje je bilo zaštićeno zemljanim bedemom. Kontinuitet korišćenja pogodnog strateškog položaja ogleda se u prvom utvrđenom vojnom logoru iz vremena Rimskog carstva, koji je korišćen i dograđivan u ranovizantijskom periodu i srednjem veku. Oko srednjovekovnog utvrđenja iz XVII veka formiralo se istovremeno naselje koje se razvilo u današnji savremeni grad. Na arheološkom nalazištu je evidentirano srednjovekovno groblje gde se obavlja sahranjivanje od XII – XV veka.
Arheološko nalazište Hisar je izuzetno značajan lokalitet u južnomoravskom regionu sa bogatom materijalnom kulturom koja svedoči o kontinuitetu prošlosti Leskovca od praistorije do savremenog perioda.

Pa kaže:

“4. Utvrđuju se sledeće mere zaštite arheološkog nalazišta:
1) zabrana izgradnje infrastrukture preko arheološkog nalazišta;

2) zabrana raskopavanja, rušenja, prepravljanja, priziđivanja ili bilo kakvih radova koji mogu narušiti svojstvo kulturnog dobra;

3) izvođenje građevinskih radova i promena oblika terena dozvoljena uz prethodna zaštitna arheološka iskopavanja i adekvatnu prezentaciju nalaza;

4) stalno fizičko održavanje i čuvanje arheološkog nalazišta;

5) zabrana vađenja peska, šljunka, kamena ili zemlje;

6) zabrana sađenja visoke vegetacije i pošumljavanja, osim na prostoru koji je u potpunosti arheološki istražen;

7) zabrana prosipanja, odlaganja i privremenog ili trajnog deponovanja otpadnih i štetnih materija – hemijski agresivnih, eksplozivnih, otrovnih i radioaktivnih;

8) zabrana neovlašćenog prikupljanja pokretnih arheoloških površinskih nalaza.

Leskovački nedeljnik Nova Naša reč je ranije u nastavcima objavljivala  naučni rad “Kulturna stratigrafija arheološkog lokaliteta Hisar u Leskovcu”  koji je objavljen u “Leskovačkom zborniku” a autori su Milorad Stojić, Julijana Pešić, Smilja Jović u kome sve lepo piše. Za one koji čitaju. (kraj) LJS/SA

A sad malo asfaltiraju i po Hisaru

A sad malo asfaltiraju i po Hisaru

A sad malo asfaltiraju i po Hisaru